สกฏ, สกฏะ หมายถึง [สะกะตะ] น. เกวียน. (ป.).
[พาระ] น. ของบรรทุกเกวียน.
[สะกะ, สะกิ] น. ธรรมที่พระสกทาคามีได้บรรลุ. (ป. สกทาคามิผล,สกิทาคามิผล; ส. สกฺฤทาคามินฺ + ผล). (ดู ผล).
[สะกะ, สะกิ] น. ธรรมที่พระสกทาคามีได้บรรลุ. (ป. สกทาคามิผล,สกิทาคามิผล; ส. สกฺฤทาคามินฺ + ผล). (ดู ผล).
[มัก] น. ทางปฏิบัติที่ให้สําเร็จเป็นพระสกทาคามี. (ส. สกฺฤทาคามินฺ +มารฺค; ป. สกทาคามิมคฺค, สกิทาคามิมคฺค). (ดู มรรค).
[มัก] น. ทางปฏิบัติที่ให้สําเร็จเป็นพระสกทาคามี. (ส. สกฺฤทาคามินฺ +มารฺค; ป. สกทาคามิมคฺค, สกิทาคามิมคฺค). (ดู มรรค).
[สะกะ, สะกิ] น. 'ผู้มาสู่กามภพอีกครั้งหนึ่ง' เป็นชื่อพระอริยบุคคลชั้นที่ ๒ใน ๔ ชั้น คือ พระโสดาบัน พระสกทาคามี พระอนาคามีและพระอรหันต์, บางทีก็เรียก สั้น ๆ ว่า พระสกทาคา หรือ พระสกิทาคา.(ป.; ส. สกฺฤทาคามินฺ).
[สะกะ, สะกิ] น. 'ผู้มาสู่กามภพอีกครั้งหนึ่ง' เป็นชื่อพระอริยบุคคลชั้นที่ ๒ใน ๔ ชั้น คือ พระโสดาบัน พระสกทาคามี พระอนาคามีและพระอรหันต์, บางทีก็เรียก สั้น ๆ ว่า พระสกทาคา หรือ พระสกิทาคา.(ป.; ส. สกฺฤทาคามินฺ).